تاثیر هدف‌گرایی و ادراک شخصی از قابلیت استخدام بر عملکرد کارکنان بیمارستان‌ها با نقش واسط اشتیاق شغلی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی اشتیاق شغلی در رابطه بین هدف‌گرایی و ادراک شخصی از قابلیت استخدام با عملکرد پرستاران بوده است. جامعه آماری این تحقیق مجموعه پرستاران بیمارستان‌های فارابی و هفده شهریور است، که تعداد آن‌ها 264 نفر می‌باشد. روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 154 نفر به دست آمد. به منظور واکاوی داده‌ها، ابتدا اطلاعات حاصل از پرسشنامه استخراج و سپس از طریق نرم افزارهای آماریSPSS19 و SMART PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد رابطه هدف‌گرایی و اشتیاق شغلی پرستاران مثبت و معنی‌دار نمی‌باشد، در حالیکه از میان سه بعد آن که شامل هدف‌گرایی یادگیری، هدف‌گرایی عملکرد اثباتی و هدف‌گرایی عملکرد اجتنابی می‌باشد، هدف‌گرایی یادگیری بر اشتیاق شغلی تاثیر مثبت و معنی‌دار دارد، همچنین نتایج نشان داد هدف‌گرایی پرستاران بر عملکرد پرستاران تاثیر مثبت و معنی‌دار دارد. ادراک شخصی از قابلیت استخدام بر عملکرد پرستاران تاثیری مثبت و معنادار ندارد، در حالیکه تاثیر ادراک شخصی از قابلیت استخدام بر اشتیاق شغلی پرستاران تاثیری مثبت و معنی‌دار است. در این پژوهش ثابت شد اشتیاق شغلی پرستاران بر عملکرد آن‌ها تاثیر مثبت و معنادار دارد.